پرداخت روزانه
این نوع پول توجیبی به شکل گیری تفکرات مالی در کودکان هیچ کمکی نمی کند. پول توجیبی باید برنامه ریزی شده، دقیق و با قوانین خاص هر خانواده پرداخت شود. البته اگر مدیریت پول برای کودکان شش یا هفت‌ساله کار دشواری باشد، می توان از این روش استفاده کرد.
پرداخت هفتگی یا ماهانه
بیشتر کارشناسان سواد مالی با این نوع پرداخت موافق هستند. پول توجیبی هفتگی برای بچه های 10 تا 13 ساله و ماهانه برای بزرگترها قدرت تصمیم گیری، برنامه ریزی و بودجه بندی را در آنها تقویت می‌کند. کودکان باید بتوانند پول خود را در مدت زمان تعیین شده، مدیریت کنند و برای هدف های کوتاه مدت و بلندمدت
پس انداز کنند.
پرداخت در ازای انجام وظایف
در هر خانه ای فعالیت هایی پیدا می شود که خارج از وظایف کودک باشد. در این حالت پدر و مادر می توانند با درخواست کمک از فرزند و تعیین مبلغی در ازای این کمک، آنها را به همکاری بیشتر دعوت کنند. طعم پول که زیر زبانشان بیاید، در کارهای سخت هم با کمال میل مشارکت می‌کنند. شاید حتی دفعه بعد خودشان برای کمک پیش قدم شوند؛ البته فراموش نکنیم پول توجیبی یکی از نیازهای فرزندمان است. درست مثل نیاز به سرپناه، پوشاک و غذای گرم.
کدام روش را انتخاب کنیم؟
بهتر است برای دستیابی به نتیجه ای مطلوب، از معجونی استفاده کنیم که همه خوبی ها را یک‌جا داشته باشد. پرداخت مقرری هفتگی یا ماهانه، در کنار هدایای نقدی و تشویقی می‌تواند همه معایب این روش ها را پوشش‌دهد. خوب است برای تعیین مقدار پول توجیبی بچه ها، با خودشان مشورت کنیم. دریافتی بچه ها باید کمی بیشتر از این نیازها و خواسته ها باشد، تا امکان پس انداز و بخشش برایشان فراهم شود.
اما در شرایطی که مقرری ثابت کفاف هزینه های فرزند را ندهد، می توانیم از او بخواهیم، در کاری غیر از وظایف تعریف شده، به ما کمک کند و در ازای آن پولی دریافت کند یا با یک هدیه نقدی در مناسبتی خاص، کسری بودجه او را جبران کنیم. این مناسبت می تواند اهداف تربیتی هم داشته باشد. همچنین می توانیم شرایط راه اندازی یک کسب‌وکار کوتاه مدت و خلاقانه را برایش فراهم کنیم.
- سودابه فرخنده - کارشناس اکادمی هوش مالی
- شماره 344 هفته نامه اطلاعات بورس - صفحه 16
نظر شما